Van Goethem, KristelKoutsoukos, NikolaosHoutart, VirginieVirginieHoutart2025-02-042025-02-042019https://dial-mem.test.bib.ucl.ac.be/handle/123456789/15124Deze thesis onderzoekt of de hypothese van de Germanic Sandwich van toepassing is op het taalkundig fenomeen van de denominatieve verbalisering. Om dit onderzoek tot een goed einde te brengen, wordt eerst en vooral onderzocht wat de Germanich Sandwich juist inhoudt en voor welke taalkundige verschijnsels ze van toepassing is. Door het onderzoek van Van Haeringen (1956) aan te vullen met recenter onderzoek kunnen we waarnemen dat het Nederlands zich op taalkundig vlak dikwijls tussen het Engels en het Duits bevindt. Het Engels blijkt steeds meer analytische constructies te bouwen dan het Nederlands en het Duits. Bovendien merken we dat de plaats van het Nederlands niet “juist in het midden is”, maar dat deze taal, afhankelijk van het onderzoekdomein, op de analytische-synthetische as schuift. Meer bepaald blijkt het Nederlands vooral aan Duitse, synthetische kant te leunen. We vergelijken vervolgens hoe denominatieve werkwoorden in elke taal kunnen ontstaan. We baseren ons daarvoor op verschillende studies over de vorming van denominatieve werkwoorden. Om deze theoretische bevindingen te vergelijken met wat er in de praktijk gebeurt, wordt hier verder niet alleen corpus gerelateerd onderzoek gedaan, maar ook experimenteel onderzoek. Na het analyseren van onze resultaten kunnen we aantonen dat de Germanic Sandwich-hypothese niet bevestigd wordt op vlak van “vorming” van denominatieve werkwoorden, maar wel op vlak van het “effectieve gebruik” ervan. Het Duits en (in mindere mate) het Nederlands gebruiken het liefst denominatieve werkwoorden met een synthetische woordconstructie. Bovendien heeft het experimenteel onderzoek voor elke taal verschillende formele en semantische factoren naar voren gebracht die bepalend kunnen zijn voor de keuze van het woordvormingsprocédé bij denominatieve verbalisering. Met andere woorden, het Nederlands behoudt, ook wat de denominatieve verbalisering betreft, zijn plaatsje naast het Duits op de analytische-synthetische as.Dans ce mémoire nous vérifions si l’hypothèse du Germanic Sandwich est également applicable aux verbes dérivés de noms. Dans un premier temps nous examinons ce qu’est précisément le Germanic Sandwich en confrontant l’étude de Van Haeringen (1956) à d’autres études plus récentes. La plupart des études confirment l’hypothèse selon laquelle le néerlandais se trouverait entre l’anglais et l’allemand pour de nombreux phénomènes linguistiques: en effet, là où l’anglais préfère des constructions de mots plus analytiques, l’allemand optera pour des constructions plus synthétiques. Le néerlandais se trouve souvent au milieu, mais toujours plus proche de l’allemand. Dans un deuxième temps nous analysons de façon théorique les différents procédés de création de verbes à partir de noms, selon les trois langues. Finalement, nous comparons ces études théoriques à la pratique, par le biais de deux études. L’une se fait sur base d’un corpus de 1000 mots dans chaque langue, et l’autre est une étude expérimentale qui se base sur trois questionnaires envoyés à des locuteurs natifs. L’analyse des résultats nous montre que le Germanic Sandwich n’est pas confirmé en ce qui concerne la construction des verbes à base nominale, mais qu’il est tout de même applicable pour la fréquence d’utilisation de ces verbes. En effet, l’allemand et (de façon moindre) le néerlandais, préfèrent utiliser des verbes dénominaux construits de façon synthétique plutôt qu’analytique. Finalement, l’étude expérimentale nous a permis de mettre en avant des facteurs formels et sémantiques qui pourraient influencer le choix de procédé de construction du verbe.Germanic SandwichDenominatieve verbaliseringVerbaliseringDenominatiefNederlands tussen Engels en DuitsWerkwoordsvormingtext::thesis::master thesisthesis:20735